Oceń publikację

Udział krewnych w wychowaniu dzieci: plusy i minusy

Zalety i wady udziału bliskich krewnych w procesie wychowania dziecka

Udział krewnych w wychowaniu dzieci: plusy i minusy

Kiedy w rodzinie pojawia się dziecko, staje się ono dla wszystkich źródłem radości. Wkrótce jednak pojawia się wiele problemów. Z pewnością dla pracujących rodziców opieka nad małym dzieckiem może być nader uciążliwa. Są sytuacje, kiedy potrzebują oni pilnie pomocy innych osób, które mogły by zająć się dzieckiem. Jeżeli mieszkacie razem albo przynajmniej w jednym mieście z rodzicami, nie musicie wynajmować opiekunki czy martwić się tym, że nie ma komu zostawić dziecka.

Gdy zostawiasz dziecko komuś z rodziny, to masz pewność, że jest ono pod niezawodną opieką. Dla młodych rodziców, którzy łączą pracę z wychowywaniem dziecka, to bardzo wielka ulga. Gdy zostawiają dziecko pod opieką postronnej osoby, może to wywołać pewne obawy z powodu braku zaufania.

To, że w proces wychowywania dziecka zostają zaangażowani członkowie rodziny lub krewni, ma swoje dobre i złe strony. Rodzice powinni stale zwracać uwagę na to, jak takie wychowanie wpływa na dziecko. Rozważmy bardziej szczegółowo wszystkie plusy i minusy udziału krewnych czy opiekunów w wychowywaniu dziecka.

Zalety

  • Wychowywanie dziecka odbywa się w kręgu rodziny. Główną zaletą angażowania krewnych do wychowania jest to, że w wychowywaniu dziecka nie biorą udziału osoby postronne. Małe dzieci nawiązują bliskie relacje z kimś z rodziny (na przykład, z babcią) i z kolei same mają dla tej osoby ogromne znaczenie. Dziadkowie w ogromnym procencie mogą na ten rodzaj podstawowej potrzeby odpowiedzieć. Dziadkowie, przecież mają czas, więc są w stanie obdarować wnuków swoją obecnością, wsparciem i zrozumieniem. Poza tym dziadkowie mają duże doświadczenie życiowe oraz posiadają ogromne zasoby mądrości, właśnie przez to, że przeszli wiele trudnych sytuacji. Dziadkowie znają sens życia. Wiedzą też, jak zaszczepić dziecku właściwe obyczaje i jak zadbać o jego prawidłowy rozwój. Więc, jeśli rodzice mają okazję częściowo powierzyć wychowanie dziecka babci, po co wynajmować opiekunkę?
  • Podobne wartości życiowe. W procesie wychowywania dziecka członkowie rodziny przekazują mu podobne do waszych wartości życiowe i zasady zachowania, tradycje rodzinne. To znaczy, że dziecko przyswoi sobie te same wartości i nawyki, których wy chcielibyście je nauczyć, a które opiekunki i wychowawczynie w przedszkolu nie zawsze mu przekażą.
  • Dziecko wychowuje się w domu. Gdy dzieckiem opiekują się krewni, jest ono zawsze w domu. Nie ma potrzeby codziennie prowadzić je do przedszkola. Dziecko ma ustaloną codzienną rutynę, która wyklucza zamieszanie, ciągły stres i rozdrażnienie. Czuje się komfortowo i dlatego lepiej się rozwija.
  • Wychowywanie dziecka w domu jest tańsze albo w ogóle darmowe. Kwestia finansowa jest jednym z powodów, dla których młodzi rodzice angażują rodzinę do wychowywania dzieci. Dobra opiekunka, której będziemy mogli powierzyć dziecko, to prawdziwy skarb. Jak z wielu kandydatek wybrać tę najlepszą i czy młodzi rodzice będą w stanie płacić za usługi tej najlepszej? Dlatego najbliżsi krewni, którzy mogą pełnić funkcję darmowych opiekunów, są wielkim błogosławieństwem dla młodych rodziców.

Wady

Oczywiście, angażowanie dziadków w proces wychowania dziecka ma nie tylko zalety, ale też i wady.

  • Krewni mogą gniewać się o to, że zwalacie na nich za wiele kłopotów. Młodzi rodzice mogą być zbyt natrętni w swoich prośbach o opiekę nad dzieckiem. Czasami nawet wywierają pewną presję emocjonalną na babcię, uważając, że ma ona więcej opiekować się dzieckiem, bo oni potrzebują odpoczynku. Dlatego, gdy chodzi o zaangażowanie rodziny, upewnijcie się, że nie nakładacie na krewnych zbyt wielu obowiązków.
  • W procesie wychowywania dziecka może wynikać różnica zdań. Główny problem, z którym borykają się rodzice i krewni, którzy opiekują się dzieckiem, to różnica zdań na temat wychowania. Każdy z rodziny ma swoje przyzwyczajenia i sposób życia. Te przyzwyczajenia udzielają sią też dziecku, jeżeli ten ktoś z rodziny się nim opiekuje. Na przykład, jeżeli babcia zwykle chodzi spać dość późno, to i dziecko będzie siedzieć do późna. Wy uważacie, że nie należy rozdawać klapsów, ale dziadek może mieć inne zdanie na ten temat. Różne poglądy na proces wychowywania mogą powodować dodatkowe trudności.
  • Różne zasady życiowe. Wasi rodzice wychowywali was zgodnie z pewnymi zasadami, które nie koniecznie muszą pokrywać się z tymi, które stosujecie w wychowywaniu swojego dziecka. Dlatego, powierzając babci opiekę nad dzieckiem, bądźcie przygotowani na to, że będzie je wychowywała zgodnie ze starymi zasadami, z którymi może się już nie zgadzacie. A jeżeli dorośli zaczną ustalać dziecku sprzeczne zasady, będzie to je dezorientować.
  • Gdy dziecko wychowuje się w domu, rzadziej komunikuje się z innymi dziećmi. Gdy dziecko chodzi do przedszkola, dużo komunikuje się z innymi dziećmi i przyswaja to, czego w domu go nie nauczono. Krewni, którzy wychowują dziecko, mogą nie pozwalać mu na kontakty z dziećmi na podwórku z obawy przed ich złym wpływem. To, niestety, utrudnia rozwój dziecka w kontekście socjalizacji.

Wynika stąd jeden wniosek: angażować rodzinę do wychowania dziecka należy tylko wtedy, gdy nie ma innego wyboru. Jeśli jednak zdecydujecie się powierzyć wychowanie dziecka komuś z rodziny, rozważcie wszystkie plusy i minusy, podejmując taką decyzję. Pomoże to uniknąć problemów i kłopotów w przyszłości.

Gość
Oceń publikację