Jak komunikować się z nadopiekuńczymi rodzicami
Aby nie było konfliktu, warto nawiązać komunikację, w której każdy będzie mógł wyrazić swoje zdanie
Niewątpliwie kochacie swoich rodziców. Czasami jednak możecie zauważyć, że stają się zbyt nadopiekuńczy, chcąc kontrolować każdą waszą podjętą decyzję. Rozważmy kilka pomysłów na zachowanie się w takich sytuacjach, aby nie urazić rodziców.
Czy wiecie?
Przede wszystkim należy zrozumieć, że rodzice starają się uczestniczyć we wszystkich sprawach swoich dzieci, mając najlepsze intencje. W szczególności, badania wykazały, że w sytuacjach, gdy rodzice są zaangażowani w każde zajęcie dziecka, starając się mu pomóc, dając rady, dziecko lepiej radzi sobie z zadaniami, budując solidne podstawy do osiągnięcia celów życiowych w przyszłości.
W filmie „Historia Kopciuszka” jest pokazane, w jaki sposób ojciec chciał, aby jego syn stał się sławnym piłkarzem. W tym celu trenował go od dzieciństwa. Z kolei syn pragnął podjąć studia na słynnym uniwersytecie, ale jego ojciec nie wspierał go w tym. W końcu, gdy chłopiec stanął przed trudnym wyborem, postanowił zrealizować swoje marzenie i pójść na studia.
Nie ma nic złego w tym, że ojciec chciał, aby jego syn odniósł sukces. Ale czasami skutkiem takich sytuacji jest to, że dzieci muszą zrezygnować ze swoich marzeń. Rodzicom warto zrozumieć, że dzieci nie mogą być zmuszeni do realizacji tego, czego im (rodzicom) nie udało się osiągnąć w życiu.
W głębi serca rodzice zawsze życzą dzieciom jak najlepiej, starając się, aby dzieci odniosły sukces w swoim życiu. Jednak w tym przypadku rodzice są nieco agresywni, starając się, aby dziecko spełniło ich oczekiwania, co jest błędem. Oni nie pozwalają dziecku wykazać inicjatywy, ingerują we wszystkie jego sprawy – od nauki do wyboru kręgu przyjaciół, ubrania, itp. Często zdarza się, że rodzice wybierają szkołę dla dziecka, które jeszcze się nie urodziło. Nie ma nic złego w planowaniu przyszłości dziecka, ale niektóre decyzje muszą zostać podjęte przez samo dziecko. Przyjrzyjmy się bliżej, jak nadopiekuńczy rodzice mogą mieć wpływ na dziecko w różnych okresach jego życia, a co dzieci mogą zrobić w takich sytuacjach bez obrażania rodziców.
Dzieciństwo
Kiedy dzieci chodzą do szkoły, niektórzy rodzice chcą być na bieżąco we wszystkim, co dotyczy ich dzieci. Oni odwiedzają szkołę każdego dnia, obserwują, z kim przyjaźni się dziecko, za każdym razem udzielając mu szczegółowych instrukcji, i tak dalej. Ponadto zapisują dziecko na różnego rodzaju zajęcia dodatkowe, ponieważ chcą, aby osiągnęło sukces we wszystkich sferach życia.
Rozwiązanie. Wasze rodzice zawsze pozostaną waszymi rodzicami. Zawsze będą wam życzyć wszystkiego co najlepsze i dołożą wszelkich starań, aby wam pomoc. Szanujcie to. Nadal jesteście zbyt małe, aby zrozumieć, jak wielki jest wszechświat i jak wiele nieoczekiwanych sytuacji może się wydarzyć w waszym życiu. Pozwólcie rodzicom podejmować najważniejsze decyzje. Jeśli jesteście zaniepokojeni, że rodzice przychodzą do szkoły codziennie, aby porozmawiać z nauczycielami, powiedzcie im, że macie dobre oceny i nie warto się martwić. Jeśli rodzice jednocześnie zapisują was do klubu piłkarskiego, szkoły muzycznej oraz plastycznej, powiedzcie im, że nie chcecie zajmować się wszystkim na raz, bo to szkodzi waszej nauce. Jeśli rozmowa z rodzicami nie pomoże, możecie poprosić nauczyciela, aby wyjaśnił waszą sytuację rodzicom.
Edukacja i kariera
Jeśli chodzi o edukacje dziecka, rodzice są szczególnie pilni. Od pierwszych lat życia planują, do jakiej szkoły lub uniwersytetu będzie uczęszczało dziecko. Niewątpliwie robią to z najlepszych powodów.
Więc posłuchajcie, jak wasi rodzice widzą waszą przyszłość. Zawsze mają kilka opcji. Może was to zmylić. Czasami jednak zdarza się, że dziecko ma swoje własne pragnienia, inne niż jego rodzice. Czasami rodzice nawet nie biorą pod uwagę pragnień dziecka, zmuszając je do posłuszeństwa.
Rozwiązanie. Przede wszystkim posłuchajcie planów swoich rodziców dotyczących edukacji. Jeśli to, co usłyszycie nie jest zgodne z waszymi marzeniami, porozmawiajcie o tym z rodzicami. Uszanujcie ich opinie, ale przede wszystkim kierujcie się swoimi pragnieniami. Niech wasze rodzice wiedzą, czym chcecie zajmować się i dlaczego. Prawdopodobnie chcieliście coś osiągnąć wiele razy, ale natknęliście się na problemy, które wam przeszkadzały. Możecie porozmawiać o tym z rodzicami, poprosić ich o pomoc. To da im możliwość poczucia bycia potrzebnymi. Najlepszym wyjściem z takich sytuacji jest więc konwersacja, aby rodzice zrozumieli, czego pragniecie i aby mogli wam w tym pomóc.
Relacje i małżeństwo
Sytuacja staje się dość skomplikowana, gdy nadopiekuńczy rodzice nalegają na tym, z kim warto spotykać się lub nie zgadzają się z waszym wyborem. Na przykład mogą przeszkadzać w przygotowaniu waszego ślubu. Ich pragnienie zorganizowania wesela może doprowadzić do tego, że będą chcieli zrobić wszystko według własnego uznania, nawet, jeśli macie inne zdanie na ten temat. Takie sytuacje są bardzo bolesne, często prowadząc do konfliktów.
Rozwiązanie. Wybór towarzysza życia jest wyłącznie waszym wyborem. Ale jeśli rodzice nie zgadzają się z waszym wyborem, wysłuchajcie ich argumentów spokojnie. Jeśli uważacie, że mają rację, co do określonej osoby, możecie dostosować się do ich rady. Ale jeśli jesteście przekonani, że rodzice próbują zdecydować za was, pozostańcie przy swoim zdaniu. Nie oznacza to, że musicie poślubić kogoś na złość rodzicom. Musicie tylko przekonać rodziców, że to jest wasz właściwy wybór oraz dać im czas, aby go zaakceptować. Nawet, jeśli planujecie ślub, bądźcie uprzejmi, omawiając szczegóły z rodzicami. Nie twórzcie sytuacji, które mogą prowadzić do konfliktów. Od dzieciństwa rodzice pomagają podejmować właściwe decyzje, gdy nie wiecie, u kogo szukać pomocy lub jak postąpić w danej sytuacji. Gdy dorośniecie, byłoby niesprawiedliwe, aby natychmiast odrzucać porady rodziców. Zachowajcie spokój i porozmawiajcie o swoich decyzjach z rodzicami.
Wnuki
Nawet, jeśli już macie dzieci, nadal możecie czuć, że rodzice stale pouczają, jak je wychowywać. W takich sytuacjach czują się bezradni: kochają was i wasze dzieci i pragną pomóc. Nie rozumieją, że dbając o was i wasze dzieci, stają się zbyt nadopiekuńczy. Widząc, że wam trudno jest położyć dzieci do spania, rodzice doradzą wam coś lub zaoferują pomoc. Gdy dzieci są chore, możecie wpaść w panikę i wezwać lekarza. Ale jednocześnie denerwujecie się, gdy rodzice proponują wam lek, który prawdopodobnie pomoże.
Rozwiązanie. Wasze rodzice was wychowali i dlatego wiedzą więcej niż wy. Są starsi od was i chcą pomóc. Być może czegoś nie rozumieją, ale mają za sobą duże doświadczenie. Musicie być cierpliwi słuchając ich. Jeśli doradzają cokolwiek, robią to z najlepszych powodów. Warto posłuchać ich rady. Zaakceptujcie ich pomoc: będą czuć, że ich szanujecie. Nie wypowiadajcie w złości tego, czego będziecie później żałować. Teraz, gdy macie dzieci, możecie zrozumieć swoich rodziców: tak samo jak martwicie się o dzieci, martwią się o was. Nieważne ile macie lat, dla rodziców zawsze pozostaniecie dziećmi. Dlatego zawsze starają się wam pomóc.
Pamiętajcie, że rodzice was kochają i nie życzą wam źle. Dlatego też, nawet, jeśli jest rozbieżność zdania, omówcie to z rodzicami na spokojnie. Nadopiekuńczość rodziców nie jest taka zła, jak wam się wydaje na pierwszy rzut oka. Po prostu w ten sposób ich postrzegacie. Nabierzcie się cierpliwości i pozwólcie im zrozumieć, że jesteście po ich stronie.