Oceń publikację

Jak przygotować dziecko do przedszkola: 15 skutecznych wskazówek dotyczących wychowania przedszkolaków

Jak komunikować się z przedszkolakami i rozwijać w nich umiejętności potrzebne w starszym wieku: porady dla rodziców

Jak przygotować dziecko do przedszkola: 15 skutecznych wskazówek dotyczących wychowania przedszkolaków

Nikt nie kwestionuje stwierdzenia, że rodzice mają ogromny i podstawowy wpływ na swoje dziecko. To oni decydują o jego zdrowiu, osobowości, postawach moralnych i zachowaniu. Na każdym etapie rozwoju dziecka, rodzice powinni je wspierać oraz dbać o jego wielostronny rozwój.

Dzieci w wieku przedszkolnym są zwykle bardzo energiczne, ciekawe i ruchliwe. I to stale trzyma rodziców w napięciu. Wiek przedszkolny to okres, w którym dzieci dowiadują się wiele o otaczającym świecie i zdobywają wiele nowych umiejętności. Brzmi to wspaniale, ale wszyscy rodzice przedszkolaków wiedzą, jak trudno poradzić sobie z ich nieokiełzaną energią.

Rozważmy kilka wskazówek dotyczących przygotowania dziecka do przedszkola.

1. Rozwijajcie jego umiejętność komunikacji

Umiejętność komunikacji jest bardzo ważna dla przedszkolaka. Im lepiej jest rozwinięta, tym łatwiej będzie mu nawiązywać kontakty z innymi dziećmi i wychowawcami, gdy idzie do przedszkola.

2. Nauczcie dziecko sztuki słuchania

Rodzice dobrze wiedzą, jak trudno poradzić sobie z przedszkolakiem, gdy kaprysi. Jednak, kiedy dziecko pójdzie do przedszkola, będzie musiało brać udział w różnych zajęciach wspólnych: śpiewać, tańczyć, rysować, słuchać wyjaśnień wychowawcy itp. To wszystko wymaga wytrwałości i skupienia. Jeżeli nauczycie dziecko bycia dobrym słuchaczem, pomoże mu to czynnie uczestniczyć we wszystkich imprezach odbywających się w przedszkolu.

3. Popierajcie działania w zespole

Współpraca z innymi ludźmi jest niezbędna. Aby dziecko mogło prawidłowo funkcjonować w rodzinie, wśród przyjaciół, wreszcie w społeczeństwie, musi rozwijać w sobie tę umiejętność. Zasad współdziałania w zespole dziecko uczy się już od najmłodszych lat. Gdy pójdzie do przedszkola, będzie codziennie spędzało większość czasu razem z innymi dziećmi i wychowawcami, będzie brało udział w różnych zajęciach i zabawach grupowych. Wymaga to umiejętności działania w zespole. Możecie rozwijać tę umiejętność bawiąc się z nim w domu całą rodziną. Zabawa to najlepszy sposób nauczenia malca pracy w zespole.

4. Nauczcie dziecko wykonywania poleceń

W dzieciństwie uczymy się czegoś nowego postępując według instrukcji i poleceń. Jednak uczenie się może okazać się trudne dla dziecka, jeżeli nie wie, jak się to robi. W przedszkolu będzie brało udział w różnych zajęciach i zabawach i będzie dostawało polecenia od wychowawcy.

Nauczcie dziecko, jak postępować zgodnie z instrukcjami, grając z nim w różne gry i zabawy. Zadawajcie mu wesołe, ciekawe zadania i wykonujcie je razem z nim.

5. Nauczcie dziecko używania artykułów biurowych i papierniczych

W przedszkolu wiele czasu zajmują zajęcia z wykorzystaniem ołówków, pisaków, nożyczek, plasteliny, kleju i innych podobnych rzeczy. Zanim dziecko pójdzie do przedszkola, możecie pomóc mu nauczyć się poprawnego używania takich przedmiotów. Zachęcajcie je do rysowania, pisania, wycinania. Można nauczyć je pisania liter, cyfr itp.

6. Zachęcajcie dziecko do większej samodzielności

Często rodzice w domu stale sprzątają za dzieckiem zabawki czy naczynia po jedzeniu. Jednak, gdy dziecko idzie do przedszkola, rodzice nie mogą być przy nim i musi tam poradzić sobie samo.

Zachęcajcie je do samodzielności. Przede wszystkim nauczcie samodzielnego mycia rąk, wycierania nosa czy ust itp. To, że potrafi wykonywać te proste czynności, kształtuje w nim poczucie odpowiedzialności i niezależności. A w starszym wieku będzie to bardzo przydatne.

7. Ustalcie porządek dnia

Ustalony tryb życia to jedna z gwarancji harmonijnego rozwoju dziecka. Określcie mu rozkład dnia, uwzględniając oczywiście jego życzenia – czas na zabawę, jedzenie, sen i inne działania. To nie tylko nauczy dziecko dyscypliny, ale pomoże też Wam wydajniej zarządzać własnym czasem. Jeszcze jedną zaletą ustalenia rozkładu jest to, że po tym nie trzeba będzie już dziecku coraz to przypominać, żeby w porę zjawiło się na posiłek czy poszło spać.

8. Nie przesadzajcie z surowością

Dyscyplinowania nie należy mylić z surowością. Gdy traktujemy dziecko zbyt surowo, często staje się uparte. Zamiast tego rozmawiajcie z nim przyjaźnie, zyskajcie jego zaufanie, żeby zwracało się do Was szczerze i bez lęku. Wpłynie to nie tylko korzystnie na jego sferę emocjonalną, ale też wzmocni Waszą emocjonalną więź.

9. Nie ulegajcie histeriom dziecka

Nie będąc zbyt surowym, nie należy też być zbyt łagodnym w stosunku do dziecka. Poszukajcie równowagi w stosunkach z dzieckiem. Gdy dziecko wpada w histerię, nie ignorujcie jej. Najlepsze w tej sytuacji to wyjaśnić konkretną przyczynę takiego zachowania. Małe dziecko może być głodne, niewyspane, czegoś się przestraszyło lub po prostu jest zmęczone. U nieco starszego napad złości można zatrzymać przez skierowanie jego uwagi na coś inne.

10. Nie traktujcie dziecka tak samo jak dorosłego

Niektórzy rodzice mają wobec dziecka nadmierne oczekiwania, w nienaturalny sposób podnosząc poprzeczkę jego rozwoju. Postarajcie się zrozumieć, że dziecko dopiero się uczy i rozwija, że to jest wciąż jeszcze dziecko. Nie oczekujcie, że będzie od razu poprawnie rozumiało wszystkie słowa i polecenia.

Rodzice powinni wykazać się cierpliwością i pozwolić dziecku uczyć się i rozwijać się w swoim własnym tempie. Przyjrzyjcie się, co je najbardziej interesuje i inspiruje. Bądźcie kreatywni, gdy dajecie mu jakieś zadania. Zadbajcie o to, by sprawiały przyjemność obu stronom, a nie były po prostu rutynowym zajęciem, które należy wykonać. Rozwijajcie jego dociekliwość. Nauczcie je podejmowania wysiłków, aby osiągnąć upragniony cel.

11. Nie bądźcie rodzicami, którzy zawsze mówią „nie”

Oczywiście w wychowaniu dziecka są różne sytuacje, to może być trudne do wykonania. Jednak starajcie się nie nadużywać słowa „nie” w relacjach z dzieckiem. Serce jego jest dość wrażliwe i dziecko może poczuć się niekochane i małowartościowe, jeżeli zbyt często mu się czegoś odmawia. Ponadto, może się zbuntować. Spróbujcie porozmawiać z nim na jego poziomie: jeżeli koniecznie trzeba mu czegoś odmówić, wyjaśnijcie mu tego przyczynę.

12. Chwalcie dziecko za dobre zachowanie

Pochwalcie dziecko, jeżeli zrobiło coś dobrze. Posłuży mu to za pozytywne poparcie. Z drugiej strony, jeżeli dziecko źle się zachowuje, zwróćcie mu na to uwagę – nauczcie je dostrzegania związku przyczynowo skutkowego jego działań. W ten sposób zrozumie, że jego złe zachowanie ma dla niego zawsze przykre konsekwencje.

13. Nie wymagajcie od dziecka zbyt wiele

To oczywiste, że jako rodzice macie jakieś oczekiwania wobec swojego dziecka. Należy jednak pamiętać, że każde dziecko jest inne i rozwija się we własnym tempie. A także ważne jest by zrozumieć jego możliwości i zaakceptować je. Nie wymagajcie od niego zbyt wiele – to jednak jeszcze dziecko. Zapewnijcie mu sprzyjające warunki do rozwoju - wyważony odpowiedni dla niego rozkład dnia oraz zdrowy tryb życia.

14. Bądźcie dla dziecka dobrym przykładem

Dziecko większość czasu spędza z rodzicami. Rodzic jest pierwszą i najważniejszą osobą, od której pobiera wzór zachowania, a także wartości i nawyki. To, jak się zachowujecie, co i jak robicie – wszystko to wpływa na jego rozwój. Bądźcie dla niego przykładem, żeby mogło nauczyć się od Was czegoś dobrego.

15. Budujcie mocne więzi z dzieckiem

Wychowywanie dziecka może okazać się trudnym zadaniem. Ale i dla dzieci i dla rodziców jest to pewien etap rozwoju. Ważne jest, żeby rodzice zajmowali się razem z dzieckiem jakimiś wesołymi zajęciami. Wspólne działania pomogą wzmocnić zaufanie i emocjonalne więzi. Powinniście być dla dziecka nie tylko rodzicami, ale jednocześnie przyjaciółmi, na których zawsze może polegać. Więź, która tworzy się między dzieckiem a rodzicami, jest fundamentem jego zdrowia psychicznego i wywiera istotny wpływ na jego rozwój społeczny.

Błędy, które popełniają rodzice wychowując dziecko

Rodzice zawsze życzą swoim dzieciom wszystkiego, co najlepsze. Zdarza się jednak, że dobre intencje rodziców mają przykre skutki lub wręcz demotywują dziecko. Rozpatrzmy kilka typowych błędów i wskazówki, które pomogą rodzicom ich uniknąć.

1. Zły przykład

Dziecko we wszystkim naśladuje swoich rodziców, ponieważ jest bystrym obserwatorem. Rodzice są dla niego przykładem we wszystkim. Dlatego, jeżeli chcecie zaszczepić mu dobre nawyki, najpierw zmieńcie się sami. Nie należy oczekiwać, że dziecko zostanie zwolennikiem zdrowego odżywiania, jeżeli sami jecie fast food.

2. Uleganie dziecku we wszystkim

Czasami rodzice uwielbiają swoje dziecko tak bardzo, że po prostu nie są w stanie mu czegoś odmówić. Nie zdając sobie z tego sprawy, popełniają duży błąd pedagogiczny, bo takie zachowanie prowokuje dziecko do manipulowania rodzicami. Gdy trzeba powiedzieć „nie”, powiedzcie to jasno i wyraźnie. Wytłumaczcie dziecku powody odmowy.

3. Nadmierna opiekuńczość

To zupełnie naturalne, że rodzice starają się chronić swoje dziecko. Ale nadopiekuńczość szkodzi jego wzrostowi i rozwojowi. Takie dziecko staje się bierne i niepewne, zbyt mocno we wszystkim polega na rodzicach, staje się niezdolne do samodzielnego działania w życiu osobistym i społecznym.

Zachęcajcie przedszkolaka do samodzielnego robienia tego, co jest w stanie robić. Na przykład, jeżeli na spacerze dziecko potknie się i upadnie, nie spieszcie się z pomocą. Niech nauczy się wstawać samo.

4. Przekupywanie dziecka

Rodzice czasami po prostu przekupują swoje dziecko smakołykami czy zabawkami, gdy potrzebują by coś zrobiło. Jednak, jeżeli to rozwiąże ich problem, to tylko na bardzo krótki czas. Na przykład, gdy proponujesz dziecku kawałek tortu w zamian za to, że zje danie jarzynowe, nie nauczy go to zdrowego żywienia. Co więcej, dziecko może jeszcze bardziej znienawidzić jarzyny.

5. Porównywanie z rodzeństwem

Rodzice nie zawsze biorą pod uwagę fakt, że każde dziecko jest wyjątkowe. Dzieci wykazują różne talenty: jedno lubi czytać, inne pasjonuje się muzyką itd. Nie należy dziecka porównywać z jego braćmi i siostrami. Takie zachowanie może je zniechęcić, wywołać poczucie, że nie jest kochane, i doprowadzić do rywalizacji między rodzeństwem. Najlepiej jest dać mu prawo do bycia samym sobą.

Wychowanie przedszkolaka to z pewnością trudne zadanie, ale może okazać się też bardzo wesołym zajęciem. Podążanie z nim ścieżką jego rozwoju jest dość interesującą i ekscytującą czynnością. Będziesz świadkiem wielu ważnych wydarzeń w jego życiu. Upewnij się, że nie narzucasz mu własnych pomysłów, przekonań i spostrzeżeń. Natomiast przyjrzyj się, co je inspiruje i interesuje. Postaraj się być przyjacielem swojego dziecka.

Gość
Oceń publikację