Jak nauczyć malca dyscypliny

Wielu rodziców napotyka problemy w procesie przyuczania dziecka do dyscypliny. Szczególnie często dotyczy to młodych rodziców, którzy wychowują swoje pierwsze dziecko. Problemy te są zupełnie naturalne, ponieważ wychowanie dziecka to żmudna i odpowiedzialna codzienna praca. Zasada jest prosta: im wcześniej zaczniecie przyuczać dziecko do respektowania pewnych zasad i obarczać je niektórymi domowymi obowiązkami, tym lepiej. Przyczynia się to do jego rozwoju i sprzyja utworzeniu spokojnej atmosfery w rodzinie.

Pokrótce rozważmy kilka sposobów, jak nauczyć małe dziecko dyscypliny.

1. Patrzcie uważnie, co dziecko bierze do ręki

Wiadomo, że małe dzieci poznają otaczający świat poprzez dotykanie i doświadczanie. Ze wszystkich istniejących zmysłów małe dziecko ma najbardziej rozwinięty zmysł dotyku i to należy wykorzystać w procesie dyscyplinowania, na przykład, by mu wytłumaczyć, których przedmiotów ruszać nie wolno. Powiedz mu „gorące” wskazując na garnek z gorącą wodą, płytę kuchenną czy inne przedmioty w kuchni. Pozwól dotknąć (pod twoją, oczywiście, kontrolą) gorącej wody czy żelazka. Używaj łagodnego dotyku perswazji, kiedy dziecko próbuje łapać za wszystko, co widzi.

Nie próbuj chować przed nim pewnych przedmiotów, kiedy boisz się, by ich nie wzięło do ręki, nie zraniło się czy nie rozsypało po kuchni. Doprowadzi to tylko dziecko do histerii i do jeszcze większego zainteresowania. Zamiast tego poproś łagodnie, żeby odłożyło je na miejsce.

Kiedy dziecko próbuje wziąć talerz z jedzeniem i zanieść go na stół, zaproponuj swoją pomoc. Jeżeli dziecko bierze do ręki coś ostrego, powiedz mu, że to niebezpieczne.

2. Nie krzycz na dziecko

Najgorszą rzeczą, jaką rodzice mogą zrobić w procesie wprowadzania dyscypliny, to pozwolić sobie krzyczeć na dziecko. W większości wypadków tego, co odbieramy jako złe zachowanie, dziecko nie czyni specjalnie, po prostu tak się rozwija.

Więc jeśli porysowało pisakami tapety w pokoju, nie krzycz na nie, a postaraj się zrozumieć przyczyny takiego postępowania. Rysunek pomaga mu w rozwijaniu umiejętności motorycznych i w przyszłej nauce pisania, tapeta zaś jest dla niego po prostu olbrzymim arkuszem papieru. Dlatego rodzice, którzy uważają rysowanie dzieci po tapetach za duży problem, są w błędzie, ponieważ mogą kupić wiele nowych tapet, lecz dziecko mają tylko jedno. Można oduczyć je rysowania po ścianach nie krzycząc na nie, natomiast kupując dużo papieru rysunkowego.

Usiądź obok dziecka i spokojnie wyjaśnij mu, że rysować na tapetach to źle. Weź kartkę i powiedz mu, że jeżeli zechce sobie porysować, powinno używać do tego czystego papieru. Prócz tego, można je uprzedzić i wyznaczyć karę na wypadek, jeżeli znowu zacznie rysować na ścianie. Za pierwszym razem warto tylko wytłumaczyć i uprzedzić, za drugim razem już zastosować tę wyznaczoną karę.

3. Ustalcie pewne ograniczenia

W procesie wychowania dziecka ważne jest ustalenie pewnych ograniczeń. Może się to wydawać dziwnie, ale ograniczenia dość pozytywnie wpływają na rozwój dziecka – pozwalają mu poznawać otaczający świat, przy tym będzie wiedziało, kiedy ma się zatrzymać i co może być dla niego niebezpieczne. Ograniczenia pozwalają wam zachować spokój i jednocześnie zapewniają dziecku swobodę, niezbędną dla jego pełnowartościowego rozwoju.

Ograniczenia, które rodzice wprowadzili w czasie wychowania, nie tylko chronią dziecko przed możliwym niebezpieczeństwem, ale i pomagają mu zrozumieć, że w dorosłym życiu też przyjdzie mu się spotkać z wieloma ograniczeniami. Nie zawsze będzie dostawało to, czego sobie zażyczy – to powinno pojąć jak najwcześniej. Zapobiegnie to histeryzowaniu i nauczy je prawidłowo reagować w podobnych sytuacjach w przyszłości.