Jak rodzice mają zrozumieć swoje dziecko
Zrozumienie natury oraz zachowania dziecka to podstawowa umiejętność rodziców i klucz do udanego wychowania
Zrozumienie dziecka jest najważniejszą umiejętnością, której wszyscy rodzice powinni się nauczyć. Dla właściwego wychowania, dla rozwoju dziecka, dla jego dorastania bardzo ważne jest, żeby rodzice je rozumieli i wspierali. Powinniście zrozumieć, że wasze dziecko posiada wyjątkowe cechy charakteru, które nie zmienią się przez całe życie.
Jednym ze sposobów zrozumienia dziecka jest obserwować je podczas snu, jedzenia posiłków, podczas zabawy etc. Staraj się rozpoznać cechy charakteru, które przejawiają się nieustannie. Jaki rodzaj zajęć lubi najbardziej? Co je pasjonuje? Z kim dziecko się przyjaźni? Czy łatwo dostosowuje się do zmian w codziennym życiu, czy też potrzebuje czasu, by się przyzwyczaić? Odpowiedzi na te pytania pozwolą ci zrozumieć naturę dziecka.
Spędzaj z dzieckiem jak najwięcej czasu – to ci da więcej pożytecznych wiadomości o nim i pomoże je zrozumieć. Jeżeli dziecko jest bardzo małe, więcej o jego myślach i uczuciach powiedzą gesty i wyraz twarzy niż słowa. Rozmawiaj ze swoim dzieckiem – rozmowa jest podstawą budowania wzajemnych więzi.
Jak najbardziej zachęcaj dziecko do mówienia o swoich uczuciach. Nie zadawaj pytań ogólnych – pytaj o konkret. Na przykład nie pytaj, co dziecko robiło w przedszkolu, zapytaj, co dokładnie zbudowało z kostek. Nie pytaj dziecka, czy bawiło się z rówieśnikami w ogóle, zapytaj, w jakie zabawy się bawiły.
Innym sposobem jest uważne obserwowanie jego bezpośredniego otoczenia, aby zrozumieć, jakie zachowania akceptuje. Poznaj przyjaciół, znajomych swojego dziecka, z kim dziecko przyjaźni się, kogo lubi. Na dziecko mogą mieć wpływ wszyscy, kto je otacza – rodzice, wychowawcy w przedszkolu, nauczyciele, przyjaciele czy inni ludzie.
Na przykład jeżeli dziecko zachowuje się agresywnie w stosunku do kolegów, można określić przyczyny tego zachowania, obserwując jego otoczenie. Prawdopodobnie obok nie jest jakieś dziecko o agresywnych skłonnościach.
Inną przyczyną może być atmosfera w domu. Zastanów się, czy chociaż raz twoje dziecko było świadkiem domowych kłótni czy awantur – może to wpłynąć negatywnie na jego zachowanie. Jeśli w rodzinie panują napięte stosunki oraz kłótnie, odbija się to na jego psychice i może spowodować agresywne zachowanie.
W zrozumieniu dziecka może też pomóc obserwowanie innych dzieci w tym wieku. Kiedyś sami też przechodziliście wszystkie te etapy dorastania, które teraz przechodzi wasze dziecko. Jednak pamiętajcie, że proces dorastania jest bardzo indywidualny i różne dzieci rozwijają się w różnym tempie.
Prawidłowo rozumiejąc tożsamość dziecka, możecie dać mu więcej możliwości rozwoju (na przykład dobrać bardziej odpowiednie zabawki) i przygotować do następnych etapów. Jednocześnie możecie ustawić swoje oczekiwania co do zachowania się dziecka i granice przyzwolenia.
Oczywiście, bardzo trudno jest zostać odpowiedzialnym rodzicem, łącząc obowiązki w domu i pracy, szczególnie, kiedy rodzice spędzają więcej czasu w pracy, niż z dziećmi. Niestety, bardzo niewielu rodziców może nazywać siebie wzorowymi. Balansowanie między pracą a domem jest trudne. Warto jednak uświadomić sobie, że w tym czasie, gdy dziecko jest małe, najwięcej potrzebuje rodziców. Więc bądź przyjacielem swojego dziecka, spędzaj z nim wolny czas, żyj życiem swojego dziecka, poznawaj je co minutę, a będzie to droga do sprawnego wychowania.