Osiem korzyści z bycia średnim dzieckiem w rodzinie

Wśród rodziców przeważa opinia, że najwięcej kłopotów mają oni właśnie ze średnim dzieckiem w rodzinie. Średnie dziecko, czyli średniak, jest w rodzinie jak przekładka pomiędzy dwoma innymi dziećmi, wtedy gdy rodzice opiekują się raz najstarszym dzieckiem, a raz troszczą się o najmłodsze, a więc środkowe dziecko wydaje się być pozostawione na boku. Dziecko, które ma starsze i młodsze rodzeństwo, zazwyczaj ma żal do takiego układu życia, gdyż średniak posiada w rodzinie nieokreślone miejsce – nie jest najstarszy, ani najmłodszy, to znaczy, do jednych spraw jest za mały, do innych zaś – za duży. Jednak średniaki mają również swoje przywileje.

1. Średniak dorasta w gronie dzieci – rodzeństwa

Kiedy w rodzinie urodzi się najstarsze dziecko – przychodzi w świat, gdzie wszystko jest urządzone dla dorosłych: meble, przybory kuchenne, zasady rodzinne, również rozmowy. Wszystkie naczynia i wazony rodzice stawią na poziomach, niedostępnych dla dziecka. Lecz średniaka to już nie dotyczy. Rodzice zdążyli już wymienić wszystkie kuchenne naczynia na plastikowe, żeby dzieci ich nie potłukły. W telewizji stale „lecą” kreskówki. Starsze dziecko nauczyło rodziców, że należy robić właśnie tak – i teraz średniak ma dużo zabawek (połowę z nich odziedziczył po starszym rodzeństwie), ciągle chodzi na urodziny do swoich rówieśników. Ponieważ średniak rośnie w gronie rodzeństwa, jest bardzo towarzyski, ma z nim świetne stosunki, umie dogadać się ze wszystkimi, zawsze w relacjach stawia na kompromis.

2. Rodzice uczą się na błędach, popełnionych przy starszym dziecku

Średnie dziecko jest pozbawione „problemów” pozostałych dzieci, co znaczy, że rodzice zbyt wiele od niego nie wymagają, nie darzą nadmierną troską oraz opieką, co więcej – mama nigdy nie kładzie go z sobą do łóżka. Rodzice popełnili wszystkie te błędy wcześniej przy starszym dziecku. Co ważne – wyciągnęli z tego wnioski! Średniakowi pozostaje tylko korzystać z tego. Czyż to nie wspaniałe?

3. Średnie dziecko nie musi się martwić o wiele rzeczy

Nikt nie próbuje narzucić średniakowi jakiejś opinii, ponieważ potrafi poradzić sobie sam. Kiedy z wizytą przychodzą dziadkowie, to zajmują się wszystkimi wnukami. W przeciwieństwie do najstarszego dziecka, które było jedyną pociechą, średnie dziecko nie musi spędzać czasu wyłącznie w towarzystwie czterech dorosłych osób, które poświęcają mu całą uwagę i o wszystko wypytują. Średnie dziecko jest też pozbawione konieczności wycierania rozlanego soku po najmłodszym dziecku lub dojadania jego posiłków – zazwyczaj robi to starszy brat albo rodzice. Dlatego średniak z reguły jest spokojnym i pogodnym dzieckiem. Jeśli rodzice nie reagują na jego prośbę o przyrządzenie ulubionego dania na kolację – wcale się tym nie przejmuje.

4. Średnie dziecko zawsze ma towarzystwo

Średnie dziecko rośnie w otoczeniu braci i sióstr, więc ma dużo przyjaciół, jest otwarte, przyjacielskie, szybko aklimatyzuje się w nowym środowisku, ponieważ przyzwyczajone jest żyć w zgodzie z osobowościowo różnym rodzeństwem. Dziecko jest doskonałym dyplomatą. Średnie dziecko może też czerpać korzyści ze swej pozycji, szczególnie gdy coś zawini. Jeżeli w rodzinie jest więcej dzieci, rodzice nie potrafią do końca zrozumieć, które to z nich tak naprawdę rozsypało cukier w kuchni czy porysowało tapety flamastrami. Średniak zawsze trzyma ze swoimi braćmi – czy w zabawach, czy w psotach.

5. Średnie dziecko nie musi wyglądać idealnie

Gdy w rodzinie jest jedno dziecko, matka rzetelnie dba o to, aby dziecko miało na sobie zawsze idealnie czyste i wyprasowane ubrania. Po pojawieniu się w rodzinie drugiego dziecka (zwłaszcza gdy od razu urodzi się jeszcze i następne) rodzice już nie dbają tak pilnie o średniaka. Dla starszego dziecka kupuje się wszystko nowe – ubrania, buty. Kolejne dziecko, czyli średniak, dziedziczy wiele rzeczy, używanych przez starsze rodzeństwo. Niektóre średniaki czują się trochę gorsze z tego powodu. Z drugiej zaś strony średniak jest pozbawiony wielu niedogodności, na przykład tych związanych z nowymi ciasnymi butami czy kołnierzykami, które ocierają szyję. Jest to niezaprzeczalna przewaga.

6. Średnie dziecko odczuwa mniejszą presję ze strony rodziców

Od pierwszego dziecka rodzice zwykle oczekują bardzo dużo. Rodzice z niecierpliwością czekają na pierwsze kroki dziecka, na jego pierwsze słowa itp. Drugie dziecko już nie odczuwa takiej presji i to jest wspaniałe. Psycholodzy wskazują, że średnie dzieci z reguły zaczynają chodzić oraz mówić dużo wcześniej niż starsze, tylko że rodzice przeważnie już tego nie zauważają z powodu ciągłych kłopotów.

7. Średniak ma młodsze rodzeństwo

Pierwsze dziecko w rodzinie zwykle dość boleśnie odczuwa pojawienie się młodszego brata czy siostry, ponieważ zostało już przyzwyczajone, że jest w centrum uwagi. Natomiast średniak, dorastając, wcale nie martwi się z powodu pojawienia się w rodzinie jeszcze jednego dziecka. Wręcz przeciwnie, to pozwala mu poczuć się starszym i pokochać to maleństwo.

8. Średnie dziecko łatwiej jest przyzwyczaić do nocnika

Rodzice dokładają wszelkich starań, aby przyzwyczaić dziecko do nocnika w porę. Dziecko nie uczy się tego intuicyjnie i najlepszym sposobem przyzwyczajenia się do nocnika jest dla niego żywy przykład. Średnie dziecko uczy się tej umiejętności o wiele łatwiej, obserwując starszą siostrę czy brata. Dlatego średniak nie tylko szybciej uczy się samodzielnie jeść, ale i załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne.