Złe zachowanie dziecka — metody przeciwdziałania

Psychologowie wielokrotnie wyrażali koncepcje na temat, jak rodzice najprościej mogą poradzić sobie z niewłaściwym zachowaniem dzieci w wieku do 12 lat. Większość psychologów dochodzi do wniosku, że najskuteczniejszą metodą jest psychoterapia, zarówno indywidualna, jak i rodzinna, z udziałem dziecka.

Zaburzenia, związane z anomaliami behawioralnymi (arogancja opozycyjna, zaburzenia zachowania), w przyszłości mogą prowadzić do poważnych konsekwencji: zachowanie agresywne lub przestępcze, zaburzenia psychiczne. Dlatego ważne jest, aby wybrać odpowiednie metody leczenia tych zaburzeń i żeby zrobić to jak najwcześniej.

Aby rozwiązać problemy, związane z niewłaściwym zachowaniem dzieci, zazwyczaj stosowane są różne metody psychoterapii: metoda behawioralna, metoda skoncentrowana na kliencie, terapia przez zabawę. Psychoterapia behawioralna ma na celu nauczenie dziecka, jak radzić sobie z własnym zachowaniem, oraz ukształtowanie niezbędnych do tego nawyków. Skoncentrowana na kliencie psychoterapia – to terapia, podczas której dziecko uczy się kierowania swoimi emocjami, określania swojego stosunku do tych, kto je otacza, i ich wizerunku. Metoda zabawy ma na celu pomóc dziecku wyrazić swoje uczucia w trakcie zabawy. Psychoterapia może być grupowa lub indywidualna, mogą w niej uczestniczyć zarówno dzieci, jak i rodzice.

Amerykańscy psychologowie spróbowali usystematyzować wszystkie metody, mające na celu rozwiązanie problemów niewłaściwego zachowania dzieci, i określić, które są najbardziej skuteczne. W wyniku, za najskuteczniejszą metodę psychoterapeutyczną uznano psychoterapię behawioralną rodziców, grupowe i indywidualne jej formy z udziałem dziecka. Skuteczność innych kierunków (na przykład metody skoncentrowanej na kliencie czy psychoterapii przez zabawę) w kwestii danego problemu nie jest jeszcze wystarczająco zbadana. Naukowcy powinni jeszcze szczegółowo dopracować techniki leczenia zaburzeń behawioralnych u dzieci na podstawie wymienionych metod terapeutycznych.

Psychoterapia behawioralna rodziców

Dana metoda jest również nazywana treningiem taktyki rodzicielskiej (TPT). Polega ona na tym, że terapeuta za pomocą specjalnych programów pomaga rodzicom rozwijać nawyki, potrzebne do kierowania zachowaniem dziecka. Rodzice uczą się właściwego zachowania, zachęcania dziecka do pozytywnego zachowania, współdziałania z nim, wzmacniania kontaktu z dzieckiem. Psychoterapia behawioralna może być skuteczna nawet bez użycia specjalnych programów, jedynie przy zachowaniu jej zasad.

Programy zapobiegania zaburzeniom

Istnieją specjalne programy, skierowane na poprawę jakości życia dzieci, które cierpią na zaburzenia, związane ze złym zachowaniem. W szczególności, dużą wagę przywiązuje się do zapobiegania i korygowania zespołu nadpobudliwości psychoruchowej i deficytu uwagi. W leczeniu tej dolegliwości, jak i zaburzeń zachowania, metoda psychoterapii behawioralnej uważana jest za najskuteczniejszą.

W przypadku zespołu deficytu uwagi u dzieci w wieku 6-12 lat eksperci zalecają stosowanie psychoterapii behawioralnej w połączeniu z podawaniem leków. U dzieci w wieku poniżej 6 lat psychoterapię powinno się przeprowadzić we wczesnym etapie, przed zastosowaniem leków. U małych dzieci, cierpiących na zespół nadruchliwości i deficytu uwagi, metody psychoterapii behawioralnej są szczególnie skuteczne, kiedy stosują je rodzice.

Tak więc programy zapobiegania oraz korekcji zespołu nadpobudliwości psychoruchowej i braku koncentracji mogą pomóc rodzinom z przejawami niewłaściwego zachowania u dzieci. Programy skierowane są do rodziców, uzupełniają wiedzę, uczą różnych sposobów zwalczania złego zachowania dzieci, aby każdy rodzic mógł poznać skuteczne techniki wychowawcze, które mogą pomóc jego dziecku.