Dziesięć cech „normalnych” rodziców

Prawda jest taka, że nikt na tym świecie nie jest doskonały. Wszyscy wiemy, że idealni rodzice nie istnieją. Niemniej jednak wielu z nas usiłuje nimi zostać. Może jednak skupić się raczej na normalnym wychowaniu?

Najpierw proszę odpowiedzieć na kilka pytań.

1. Czy chcecie zrobić wszystko, co możliwe, dla waszego dziecka?

2. Czy rozumiecie, które szczególnie umiejętności rodzicielskie powinniście rozwinąć? Czy je rozwijacie?

3. Czy odpuszczacie sobie błędy pedagogiczne? Czy staracie się ich więcej nie popełniać?

Jeśli odpowiedzieliście twierdząco na wszystkie pytania, to znaczy, że jesteście dość dobrymi, normalnymi rodzicami. A to naprawdę jest o wiele lepsze niż starać się być idealnymi.

Niektórzy rodzice uważają, że psychika dziecka jest bardzo wrażliwa, chociaż w rzeczywistości dzieci są dość odporne. Jeżeli rodzice nie stosują okrucieństwa i nie obrażają go, dziecko będzie w porządku.

Pamiętajcie, że to samo twierdzenie należy zastosować i do dzieci: idealne dzieci po prostu nie istnieją.

Dziecko nie rodzi się z gotową „instrukcją obsługi”. To wy powinniście nauczyć się je skutecznie wychowywać albo uchwycić wszelkie szczegóły wychowania już w jego trakcie.

Niezależnie od stosowanego stylu wychowania, rodzice, którzy odnoszą sukcesy na tym polu, posiadają wspólne cechy, które dają dzieciom największe szanse na powodzenie w życiu. Owszem, to fakt, „normalni” rodzice to udani rodzice.

Chociaż idealni rodzice nie istnieją, wielu z nich posiada te czy inne cechy „normalnych” rodziców. Należy jednak stale pracować też nad rozwojem pozostałych właściwości.

Rozważmy 10 cech „normalnych” rodziców.

1. Cierpliwość. Ta cecha zasłużenie zajmuje pierwsze miejsce na liście. Dzieci są ruchliwe, wytwarzają dużo hałasu i zamieszania, nigdy się nie słuchają, czasem nawet denerwują. Natomiast w wielu innych sytuacjach mogą być wprost wspaniałe. Dlatego cierpliwość to cecha absolutnie niezbędna, którą przede wszystkim należy w sobie rozwijać, żeby z powodzeniem wychowywać dziecko. Umiejętność wzięcia w porę kilku głębokich oddechów i powstrzymania się (przeczekania) przyda się rodzicom bardziej niż inne cechy.

2. Wielozadaniowość. Obowiązki domowe, praca zawodowa i wychowywanie dzieci wymagają umiejętności wykonywania kilku procesów jednocześnie. Dzieci przeważnie odrywają was od wykonywanych zajęć, w skutek czego trudno jest czasem skupić się na nich na nowo.

3. Umiejętność wspierania dziecka. Niestety, dzieci często zaczynają wątpić w siebie i martwić się o opinię otoczenia. Najlepszym sposobem, by tego uniknąć, jest wspieranie dziecka. Przy wystarczającym poparciu dziecko może poprawić swoją samoocenę i maksymalnie rozwinąć swoje możliwości.

4. Intelekt. Jedną z cech inteligencji jest umiejętność rozwiązywania problemów. W trakcie wychowania dzieci stawiają przed rodzicami szereg zadań do rozwiązania. Inteligencja pomoże zorientować się i skutecznie poradzić sobie z tymi zadaniami. Zdolność radzenia sobie z problemami jest też dobrym przykładem dla dzieci, w przyszłości pomoże im nauczyć się rozwiązywać je samodzielnie.

5. Elastyczność. Większość waszych prób, by właściwie wychować dziecko, poniesie klęskę. Powinniście być dość elastyczni, żeby zawsze mieć w zapasie inne wyjście. Jeżeli jakiś pomysł się nie sprawdza, zawsze możecie spróbować czegoś innego. Wasze plany też niestety trzeba będzie ciągle zmieniać. Tylko elastyczność pozwoli zachować spokój i pogodę ducha w takich warunkach.

6. Cechy przywódcze. Możliwe, że uda się wam kierować swoimi dziećmi. Jednak dzieci najczęściej buntują się i nie darują tych prób. Bardziej skuteczne dla rodziców jest rozwijanie w sobie umiejętności przywódczych i pozostawienie rozkazywania dziecku tylko na wypadki szczególne. Wasz przykład pomoże dzieciom rozwijać swoje umiejętności przywódcze.

7. Niezawodność. Dzieci czują się bezpiecznie, gdy mają niezawodnych rodziców. Dziecko musi mieć pewność, że rodzice są zawsze po jego stronie we wszystkich sytuacjach, że są jego najbardziej zaufanymi przyjaciółmi. Czy dziecko może wierzyć słowu rodziców? Zastanówcie się, w jakim stopniu wasi przyjaciele uważają was za niezawodnych i postarajcie się być jeszcze lepsi.

8. Współodczuwanie. Dzieci powinny czuć współodczuwanie rodziców. Należy je rozumieć i pocieszać. Niezależnie, czy dziecko ma rację, czy nie, rodzice powinni zaakceptować jego uczucia. Czy możecie to zapewnić swojemu dziecku?

9. Poczucie humoru. O wartości humoru w sprawie wychowywania dziecka zapewne nikogo nie trzeba przekonywać. Podejście do wychowania z humorem może spowodować wyjątkowo dobre skutki wychowawcze – w budowaniu postawy dziecka wobec ludzi i wobec siebie samego. Dzieci z pewnością zapewnią wam wiele okazji do pośmiania się. Nie przegapcie tych chwil. Jeżeli pozwolicie sobie na śmiech w sytuacjach zabawnych, pozwoli to zachować zdrowy rozsądek nawet w trudnych okresach.

10. Pewność siebie. Dom rodzicielski powinien stanowić bezpieczny azyl, w którym dziecko znajdzie akceptujących, troskliwych i konsekwentnych rodziców. Dziecko często nie wie, jak ma postąpić, powinniście być dla niego przykładem. Zrozumcie, że dziecko czyni tak czy inaczej w pewnych sytuacjach, bo obserwuje i naśladuje was. Po prostu nie zna innego sposobu. Czy jesteście dość pewni siebie, by być dobrym przykładem dla swoich dzieci?

Wychowywanie dzieci wymaga od rodziców wiele wysiłku, uwagi i wiedzy. Dzieci odnoszące sukcesy wyrastają najczęściej przy udanych rodzicach. Wychować dziecko z powodzeniem to niełatwe zadanie, ale jeżeli przyswoicie sobie wymienione wyżej cechy, będzie wam o wiele łatwiej.

Więc postępujcie zgodnie z powyższymi zaleceniami i cieszcie się czasem, który spędzacie razem z dziećmi. Nie starajcie się stać się idealnymi rodzicami. Bądźcie po prostu normalnymi rodzicami – to najlepsza rzecz, jaką możecie zrobić dla dziecka. I to pomoże wam osiągnąć sukces.