Oceń publikację

Jak zachować się wobec rywalizujących rodziców

Jeśli dziecko jest zmuszane do bycia prymusem we wszystkim, może to wywołać negatywne skutki

Jak zachować się wobec rywalizujących rodziców

Starając się przetrwać w świecie pełnym rywalizacji, niektórzy rodzice chcą, by ich dzieci odniosły sukcesy we wszystkich sferach życia i we wszystkim były lepsze od ich rówieśników. Pewnie spotykaliście takich rodziców i raczej nie wiedzieliście, jak się przy nich zachowywać. W tym artykule rozpatrzymy kilka porad, poświęconych temu, jak zachować się wobec rywalizujących rodziców.

Jaka jest istota takiego zjawiska jak rywalizujący rodzice? Rywalizujący lub porównujący rodzice nie tylko wciąż chwalą się osiągnięciami swojego dziecka, ale też pod każdym względem pomniejszają osiągnięcia innych dzieci. Komentują sukcesy innych dzieci wyłącznie pod kątem pomniejszania ich w maksymalnym stopniu. Rywalizujący rodzice niestrudzenie motywują swoje dzieci do konsekwentnego osiągania wciąż nowych celów i bycia stale „na topie”. Nie rozumieją znaczenia zdrowego wychowania dziecka.

Dla nich proces wychowywania dziecka jest rodzajem zawodów, w których ocenia się konkretne jego osiągnięcia na różnych etapach życia.

Jest to zdecydowanie niewłaściwe podejście do wychowywania dziecka. Istnieje wiele różnych metod wychowania dzieci i nie można stwierdzić z całkowitą pewnością, które są lepsze, a które gorsze. Po prostu należy zrozumieć różnicę między rozwijaniem mocnych stron dziecka a motywowaniem go do osiągania sukcesów absolutnie we wszystkim. Czasami rodzice, których oczekiwania wobec dziecka są zbyt wygórowane, mogą przekraczać tę delikatną linię rozsądku i wtedy to źle wpływa na ogólny rozwój dziecka.

Jak zachować się wobec rywalizujących rodziców

Od czasu do czasu spotkacie oczywiście takich rywalizujących rodziców. Mogą to być wasi współpracownicy, przyjaciele, sąsiedzi itd. Cóż robić w takim razie? Praktycznie z takim zachowaniem rodziców nic się już zrobić nie da, nie można ich przekonać, bo może to być wrodzona cecha ich charakteru. Ważniejsza rzecz to raczej zrozumieć, jak uniknąć relacji z takimi ludźmi, a jeżeli już jednak trafiliście w takie towarzystwo, jak się wtedy zachować. Rozważmy kilka strategii komunikacji z rywalizującymi rodzicami.

1. Ignorowanie

Na pierwszy rzut oka ten sposób współistnienia z rywalizującymi rodzicami wydaje się bardzo prosty. Praktycznie jednak nauczyć się go stosować jest dość trudno. Ta metoda jest odpowiednia w przypadkach, gdy wasze dziecko jest jeszcze bardzo małe, innymi słowy, kiedy podziwiacie pierwsze jego osiągnięcia, nawet te najbardziej nieznaczne. Jeśli macie dość cierpliwości i wytrzymałości, pozwólcie rywalizującym rodzicom chwalić się osiągnięciami ich dziecka. Po prostu wysłuchajcie i pochwalcie. Powstrzyma to dalsze konflikty i pozwoli zachować normalne relacje między wami. Starajcie się ignorować negatywne uwagi, lepiej skupcie się na pozytywach.

2. Dyskutowanie problemu

W każdej problematycznej sytuacji zdrowa dyskusja zawsze daje dobre wyniki. Jest to jednak możliwe tylko wtedy, gdy wasz rozmówca jest gotowy do dialogu na pozytywnej stopie. Możesz spróbować spokojnie wyjaśnić rywalizującemu rodzicowi, że nawet, jeżeli jego dziecko świetnie poradziło sobie z jakimś zadaniem, nie warto się tym chwalić publicznie, że jest to sprzeczne z zasadami dobrego wychowania. Lepiej pochwalić dziecko sam na sam, żeby inne dzieci i rodzice nie czuli się niezręcznie. Raczej poprzestać na zdaniu: „Świetnie poradziłeś sobie z tym zadaniem!” zamiast mówić: „Zrobiłeś to najlepiej ze wszystkich!” W owej sytuacji właściwie dobrane słowa mają duże znaczenie wychowawcze, pozwalają dziecku zrozumieć, że są też i inne dzieci, które również mają swoje osiągnięcia. W ten sposób dziecko uczy się akceptować i doceniać sukcesy innych.

3. Trzymajcie się z daleka

Jeżeli metody omówione powyżej nie działają, jest niezwykle prosty sposób radzenia sobie z konkurencyjnym zachowaniem takiego rodzica lub całej grupy rywalizujących rodziców: trzymajcie się od nich z daleka. Jest to ważne, gdyż im więcej rywalizujących rodziców bierze udział w rozmowie, tym więcej pojawia się w niej żalów i konfliktów. To wszystko ma zły wpływ na dziecko.

4. Wspierajcie ich dzieci

Należy jak najbardziej popierać dzieci, których rodzice wykazują zachowania konkurencyjne. Powiedzcie im kilka słów po każdym treningu czy zawodach. Owe dzieci, z całą pewnością, potrzebują pozytywnego wsparcia. Jeśli ich rodzice im tego nie dają, ważne jest, by otrzymywały je od kogoś innego.

Ponadto pomoże to rywalizującym rodzicom, którzy koncentrują się wyłącznie na wyniku końcowym, zrozumieć wartość wysiłków, które dziecko wkłada dla wykonania zadania. Zwracajcie też uwagę na to, czy dziecko lubi to zajęcie i czy uczy się czegoś cennego w trakcie jego wykonywania.

5. Konfrontacja

Ta strategia może być zastosowana jako skrajny środek w relacjach z rywalizującymi rodzicami. Powiedz otwarcie swojemu rozmówcy, że jesteś absolutnie zadowolony z tego, co udaje się twojemu dziecku, i nie zamierzasz z nikim rywalizować. Powiedz też, że jesteś dumny z osiągnięć swojego dziecka i nie będziesz wywierać na nie presji, aby uzyskało jeszcze lepsze wyniki. To uświadomi dziecku, że siebie należy porównywać tylko z samym sobą w przeszłości, a nie z innymi ludźmi. Prócz tego, rywalizujący rodzice odczują, że zachowują się niezupełnie jak dojrzali ludzie. Ogólnie rzecz biorąc, zachowania konkurencyjne rodziców nie stanowią poważnego problemu, dopóki nie szkodzą dzieciom czy innym rodzicom. Takie zachowanie nie powinno zakłócać fizycznego, umysłowego i psychicznego rozwoju waszych dzieci oraz przyjaznych relacji z innymi rodzicami. Trzeba zrozumieć, że w życiu liczy się wyłącznie zdrowa konkurencja, i tego należy uczyć swoje dzieci.

Gość
Oceń publikację