Uprawianie sportu a elastyczność emocjonalna dzieci
Uprawianie sportu w dzieciństwie sprzyja późniejszej odporności emocjonalnej w starszym wieku szkolnym
Gdy dziecko osiąga wiek 5-6 lat, rodzice zazwyczaj decydują się na zapisanie go do jakiejś sekcji sportowej. I jest to bardzo rozsądna decyzja. Niedawne badania przeprowadzone przez kanadyjskich psychologów dowiodły, że dzieci, które wykazywały aktywność fizyczną od najmłodszych lat, w wieku 12 lat były mniej podatne na problemy psychiczne niż ich rówieśnicy.
Inicjator badania Frederick Briere, profesor psychologii na Uniwersytecie w Montrealu, stwierdza: „Wszyscy rodzice z pewnością chcą wychować swoje dziecko na stabilne emocjonalnie. Nie wszyscy jednak wiedzą, że to młodszy wiek szkolny jest bardzo ważny dla rozwijania emocjonalnej elastyczności psychiki dziecka i jego zdolności przystosowywania się”.
Profesor Briere twierdzi, że aktywność fizyczna ma ogrom zalet dla ogólnego rozwoju dziecka. Oczywiście, chyba nikt z rodziców nie wątpi, że mało ruchliwy tryb życia jest bardzo szkodliwy dla dziecka. Poza tym, zabawy ruchowe i uprawianie sportu przyczyniają się do jego rozwoju nie tylko fizycznego, ale i psychicznego. Nie wszyscy rodzice to wiedzą, ale niektórzy instynktownie domyślają się tego.
Założenie to zostało zweryfikowane przez kanadyjskich naukowców w ciągu badania, w którym uczestniczyły kanadyjskie dzieci w wieku szkolnym.
Istotą badania było to, że naukowcy obserwowali je od chwili urodzenia do wieku 12 lat. Starali się dowiedzieć, czy stałe zajęcia sportowe w wieku od 6 do 10 lat wpływają jakoś na poziom odczuwania stresu, lękliwości, nieśmiałości i społecznej izolacji po ukończeniu 12 lat, kiedy to dziecko jest bardziej narażone na ryzyko wystąpienia takich stanów emocjonalnych.
Monitorowanie dzieci prowadzono już od urodzenia, żeby można było dokładnie zbadać warunki rodzinne, które mogłyby wpłynąć na rozwój emocjonalny dziecka.
W okresie, gdy uczestnicy badania byli w wieku od 6 do 10 lat, rodzice ich podawali informacje o tym, czy dziecko uprawia jakiś sport lub inne rodzaje aktywności fizycznej. Gdy dzieci osiągały wiek 12 lat, z kolei nauczyciele określali ich poziom podatności na stres, lękliwości, nieśmiałości i izolacji społecznej.
W wyniku badań stwierdzono, że u dzieci, które regularnie uprawiały sport w wieku od 6 do 10 lat, znacznie rzadziej występowały problemy emocjonalne niż u ich rówieśników, którzy nie uprawiali sportu regularnie. Cechy te nie były w żaden sposób związane z warunkami rodzinnymi, w których wychowywały się dzieci uczestniczące w badaniu, ani z indywidualnymi cechami ich psychiki.
Friderik Briere twierdzi: „W wyniku badania doszliśmy do wniosku, że aktywne zajęcia sportowe dzieci przyczyniają się do ich wszechstronnego rozwoju. Aktywność fizyczna przynosi dzieciom duże korzyści nie tylko pod względem rozwoju fizycznego, ale też przyczynia się do kształtowania ich umiejętności społecznych i wytrzymałości emocjonalnej.
Wytrzymałość emocjonalna jest niezwykle ważna dla dzieci, które przechodzą ze szkoły podstawowej do liceum, bo właśnie wtedy stają przed nimi o wiele trudniejsze zadania. Dlatego należy zrozumieć, że wzywanie rodziców, by popierali aktywność fizyczną małych dzieci, nie jest wyłącznie hołdowaniem modzie na zdrowy styl życia. Są to w pełni uzasadnione zalecenia psychologów, które przyniosą dzieciom wymierne korzyści”.
