Gdy dziecko zamierza przestać uprawiać sport
Porady dla rodziców, jak zaradzić temu, że mali sportowcy stracili motywację do uprawiania sportu
Wyniki badań psychologów i opinie specjalistów są zgodne – uprawianie sportu przez dzieci pozytywnie wpływa na ich rozwój, jest to jeden z najważniejszych jego czynników. Uprawianie sportu wpływa na stan zdrowia dziecka i jego prawidłowy rozwój psychiczny. Ponadto sport pomaga też w nauce, bo mózg dotleniony podczas zajęć fizycznych pracuje lepiej, co pomaga dziecku łatwiej skupić się na lekcjach.
Jednak, wcześniej czy później, niektóre dzieci uprawiające jakiś sport zastanawiają się czy nie zrezygnować z treningów. Czasem taka decyzja jest dla rodziców niespodzianką, ale przeważnie poprzedzają ją pewne znaki.
Jakież to przyczyny mogą zniechęcić dziecko do zajęć sportowych?
Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie powody najczęściej sprowadzają się do dwóch podstawowych. Pierwszym jest to, że wraz z wiekiem zmieniają się zainteresowania dziecka. Najczęściej zdarza się to nastolatkom, kiedy nauka, kontakty z kolegami, romantyczne relacje i różne rozrywki pozostawiają dziecku zbyt mało czasu na sport. W tych warunkach dziecko po prostu przestawia swoje priorytety. Czasem też dziecko realizuje tak naprawdę ambicje rodziców, a nie swoje własne zainteresowania.
Drugim powodem rezygnacji mogą być negatywne doświadczenia, związane z treningami, na przykład:
- zbyt krótki czas treningu;
- kiepskie relacje z trenerem czy kolegami z zespołu;
- nadmierna chęć osiągnięcia zwycięstwa, powiększająca stres i odbierająca radość z działania;
- zbyt duże obciążenia, przez które dziecko może tracić zainteresowanie treningami;
- słaba odporność psychiczna: obawa przed porażką czy rozczarowanie z powodu niepowodzenia i niezdolności do osiągnięcia wyznaczonego celu.
Jak rodzice mogą pomóc poradzić sobie z tym problemem? Spróbujcie skorzystać z poniższych wskazówek.
1. Okażcie proaktywność (uprzedzające przeciwdziałanie). Zawsze łatwiej jest zapobiec problemowi niż go rozwiązywać. Dlatego, gdy dziecko zdecyduje się na uprawianie jakiegoś sportu, możecie zawrzeć z nim umowę:
- jeżeli zechce zrezygnować, przed opuszczeniem drużyny sportowej powinno dotrwać do końca bieżącego sezonu;
- jeżeli chce porzucić sport z powodu przykrości fizycznych czy emocjonalnych, to zmienia postać rzeczy. Gdy istnieją istotne argumenty, dziecko ma prawo zrezygnować z treningów od razu.
2. Bardzo ważne jest, by dowiedzieć się, z jakich powodów dziecko zamierza zrezygnować z zajęć sportowych. Należy otwarcie z nim o tym porozmawiać. Wybierając odpowiedni czas i miejsce zadać mu następujące pytania:
- „Przecież lubiłeś(aś) uprawiać ten sport. Co się zmieniło?”;
- „Czy pamiętasz, że umawialiśmy się, że dograsz do końca sezonu?”;
- „Może chcesz mi o czymś opowiedzieć?”;
- „Jesteś rozczarowany(na) swoimi wynikami czy wynikami twojej drużyny?”;
- „Czy może masz ochotę uprawiać inną dyscyplinę?”;
- „Może chcesz zmienić drużynę?”;
- „Jak myślisz, jak będą czuli się koledzy z zespołu i trener, kiedy odejdziesz nagle?”
3. Jeżeli dziecko zdecyduje, że inne zajęcia (na przykład, nauka czy jakieś hobby) są dla niego ważniejsze, niż uprawianie sportu, należy to zrozumieć i zaakceptować. Nic na siłę. Albowiem nie każde dziecko jest stworzone do sportu, pozwólcie mu samodzielnie wybrać rodzaj aktywności fizycznej. Warto mu jednak przypomnieć o umowie i powiedzieć, że pozostały mu pewne obowiązki wobec drużyny. Tak łatwiej mu będzie dotrwać do końca sezonu nawet wtedy, gdy sport już nie sprawia mu przyjemności.
4. W razie potrzeby możecie podjąć niezbędne kroki, by usunąć trudności, które się pojawiły. Na przykład, warto może porozmawiać z trenerem. W rozmowie z dzieckiem postarajcie się określić, w jakim stopniu sytuacja jest dla niego trudna i czy można jakoś rozwiązać ten problem. Jeżeli sytuacja nie jest zbyt krytyczna, należy jeszcze raz wezwać dziecko do wykonania umowy i dotrwania do końca sezonu.
5. Jeżeli problem jest naprawdę poważny, a dalsza obecność w drużynie sportowej grozi dziecku stresem, pozwólcie mu odejść dla jego dobra. Powiedzcie mu, że rozumiecie powagę tego, co się dzieje, i że to jest ważniejsze niż umowa.
Jeżeli dziecko porzuci zajęcia sportowe, może po pewnym czasie wrócić do treningów albo zająć się inną dyscypliną sportową, która będzie mu bardziej odpowiadała. Albo też znajdzie sobie inne hobby. Ważne jest, by przynosiło to dziecku radość i satysfakcję.