Dziecko źle śpi: jak tego uniknąć

Jeżeli dziecko ma jakieś problemy ze snem, jest całkiem możliwe, że przyczyną tego są nieświadomie błędy rodziców. Zauważcie, od kiedy się to zaczęło. Podkreślamy od razu – sytuację można poprawić, podejmując pewne wysiłki.

Niestety zaburzenia snu u dzieci występują dość często. Aby zły sen dziecka nie stał się zjawiskiem stałym i nie pociągnął za sobą poważniejszych problemów, postarajcie się unikać następujących błędów:

Dziecko nie przestrzega codziennego harmonogramu

Dziecko uzyska największy pożytek, kiedy w jego codziennym rozkładzie dnia będzie wyraźnie wyznaczony czas na sen. Przed pójściem spać dziecko nie powinno bawić się w swojej sypialni, należy wyraźnie rozdzielić przestrzeń, w której dziecko bawi się i w której śpi, żeby nauczyło się przestrajać.

Na godzinę przed snem rodzice powinni go na to przygotować: przyćmić światło, wyciszyć atmosferę w domu (włączyć cichą relaksującą muzykę), przekierować dziecko z głośnych i energicznych zabaw na spokojniejsze zajęcia. Dobrym sposobem na zrelaksowanie dziecka i przygotowanie go do snu jest poczytać mu bajkę.

W ciągu dnia dziecko jest za mało aktywne

Jeżeli przy końcu dnia dziecko ma jeszcze dużo nie wyczerpanej energii, będzie miało problemy z zasypianiem. Rodzice powinni tak zorganizować mu dzień, by było wystarczająco ruchliwe w ciągu dnia. Pozwólcie mu spędzać dużo czasu na wolnym powietrzu, gdzie jest dużo przestrzeni do zabawy. Jeśli nie ma możliwości spędzania czasu na placu zabaw, zachęcajcie dziecko do ćwiczeń fizycznych w ciągu dnia.

Rodzice nie ustalili dziecku jasnych reguł

Aby dziecko zasnęło w porę, rodzice czasami muszą podjąć pewne wysiłki. Jeśli marudzi i nie chce iść spać, powiedzcie mu, że pewnie przegapi ciekawą bajkę. Przytulcie je przed pójściem do łóżka, okażcie miłość i troskę. W żadnym wypadku nie należy zaczynać nowej zabawy przed spaniem.

By motywować dziecko do wykonywania rozkładu dnia, używajcie raczej pozytywnych środków, unikając karania. Kiedy dziecko chodzi spać o czasie w ciągu dni nauki, nabiera przyzwyczajenia do budzenia się w odpowiednim czasie i spokojnie nadąża z pójściem do szkoły czy przedszkola. W celu rozwinięcia tego nawyku możecie dawać dziecku różne nagrody w ciągu dnia.

Bez przestrzegania powyższych wskazówek dziecko nie wysypia się w nocy, a w ciągu dnia jest zmęczone i smętne. To może mieć wiele ujemnych skutków, dlatego warto włożyć trochę wysiłku i zadbać o zdrowy sen dziecka.

Rodzice nie zwracają uwagi na sygnały, że dziecko chce spać

Kiedy dzieci, szczególnie w wieku przedszkolnym, są przeciążone emocjonalnie lub przemęczone, ich zachowanie się zmienia. Dlatego, gdy dziecko chce spać, mogą nastąpić takie objawy:

• zaczyna ssać palce;
• nie utrzymuje kontaktu wzrokowego z rodzicem;
• zaczyna mówić niezbyt wyraźnie;
• zaczyna pocierać nos, obciągać ubranie, jego ruchy stają się niespokojne;
• zaczyna kaprysić;
• zaczyna się pokładać.

Rodzice czasami błędnie interpretują te znaki, uznając je za przejaw złego zachowania, i gubią moment, gdy dziecko chce spać. Należy szczególnie zwracać uwagę na powyższe objawy, jeżeli dziecko nie spało w ciągu dnia.

Dziecko chodzi spać bardzo późno

Niektórzy rodzice nie zapędzają dziecka do łóżka do późna w nadziei, że im dziecko bardziej się zmęczy, tym będzie mocniej spało. Nic mylnego! Przemęczenie oraz nadmierne obciążenie emocjonalne, odwrotnie, mogą spowodować trudności z zasypianiem. Dlatego lepiej, gdy dziecko zasypia wcześniej, codziennie o tej samej porze.

Rodzic pozostaje obok, dopóki dziecko nie zaśnie

Jeżeli dziecko nie potrafi zasnąć w samotności (albo kiedy obudzi się w nocy) i oczekuje, że ktoś będzie obok, gdy zasypia, może to zaszkodzić waszemu życiu rodzinnemu. Jeśli rodzice nadal będą zgadzali się na zachcianki dziecka, nigdy nie nauczy się ono samodzielnie wyciszać i zasypiać.

Aby nauczyć dziecko samodzielnego zasypiania, należy postępować zgodnie z poniższymi zaleceniami:

• panujcie nad sytuacją – ustalcie dokładny czas, kiedy dziecko ma iść do łóżka;
• przed zaśnięciem zawsze powiedzcie mu, że je kochacie i że jest bezpieczne;
• pozwólcie mu zasypiać ze swoją ulubioną przytulanką – będzie spokojniejsze, gdy obudzi się w nocy;
• możecie zostawić w pokoju nocne światło;
• jeżeli jest jeszcze bardzo małe i śpi w łóżeczku, wstańcie do niego, kiedy usłyszycie płacz w nocy.

Z dzieckiem nieco starszym, w wieku przedszkolnym, możesz omówić zasady dotyczące zasypiania, wykorzystując następującą strategię:

• wyraź zrozumienie dla uczuć dziecka, na przykład słowami: „Rozumiem cię, chciałbyś spać ze mną”;
• następnie ukaż mu swoje uczucia: „Ja też chciałabym spać z tobą”;
• następnie wytłumacz swoją decyzję, na przykład: „Nie mogę położyć się koło ciebie – boli mnie głowa”;
• zaproponuj alternatywę: „Będę siedzieć obok ciebie, aż zaśniesz”;
• stopniowo zwiększaj dystans – początkowo stawaj w coraz większej odległości od jego łóżka, później po prostu na krótko odwiedzaj je przed snem;
• jeżeli dziecko nie zgadza się z takimi zasadami, jeśli płacze i protestuje, powiedz mu, że opuścisz pokój, o ile nie przestanie płakać. Gdy dziecko się uspokoi, przytul je i po chwili wyjdź z pokoju;
• jeżeli dziecko płacze nadal, wyjdź z pokoju, ale za chwilę wróć by upewnić się, że się uspokoiło;
• stopniowo skracaj czas układania dziecka do snu;
• trzymaj się swojej strategii, ponieważ sprzeczne informacje dezorientują dziecko.

Nie podawaj dziecku przed snem łakoci, które pobudzają jego ruchliwość

Jeśli po kolacji dziecko dostanie czekoladę, cukierki lub słodkie napoje gazowane, wywoła to aktywność mózgu, a nie jest to pożądane przed snem. Wieczorem dziecko powinno się uspokoić i zrelaksować. Dlatego zwracajcie uwagę na to, co je wieczorem.

Jakość snu dziecka ma wpływ na to, jak będzie się czuło w ciągu następnego dnia. Unikajcie błędów i zapewnijcie mu dobry sen, a będzie w dobrym humorze przez cały dzień.