Gdy dziecko jest wzrokowcem, co to znaczy?

Czy dziecko aktywnie gestykuluje, gdy coś opowiada? Czy dobrze zapamiętuje twarze nowych osób, ale nie ich imiona? Czy wykazuje zdolności artystyczne? W takim razie wszystkie rysunki i napisy na śnieżnobiałych ścianach mieszkania świadczą jedynie o tym, że dziecko jest wzrokowcem.

Są trzy podstawowe sposoby uzyskiwania informacji, zależne od dominującego zmysłu; wzrokowy, słuchowy i kinestetyczny (poprzez dotyk i ruch). Dziecko-wzrokowiec najlepiej uczy się poprzez patrzenie, czytanie, obserwację pokazów. To dziecko, które, jeżeli ma się czegoś dowiedzieć, powinno to zobaczyć.

Mały wzrokowiec może:

• bardzo dobrze zapamiętywać kolory i być na nie niezwykle wrażliwy;
• zapisywać coś, by to zapamiętać;
• gestykulować podczas rozmowy;
• ostro reagować na dźwięki, hałas łatwo zaburza jego skupienie;
• przechowywać w umyśle różne obrazy, może wewnętrznym spojrzeniem dosłownie zobaczyć (zwizualizować) fragment książki;
• czasami błędnie interpretować czyjeś słowa lub nie zrozumieć czyjegoś żartu;
• powinien patrzeć w twarz rozmówcy, aby zachować uwagę na jego osobie podczas rozmowy;
• zauważać różne szczegóły, subtelnie wyczuwa wszelkie podobieństwa i różnice. Na przykład takie dziecko może powiedzieć coś w rodzaju: „Ona jest bardzo podobna do Babci, z tą różnicą, że ma więcej siwych włosów i nie maluje paznokci”.

Jest wiele sposobów, które pomagają w trakcie nauki umiejętnie wykorzystać mocne strony wzrokowca. Oto kilka wskazówek dla rodziców, którzy chcieliby pomóc swojemu wzrokowcowi robić większe postępy w nauce:

• poradźcie mu, by zapisywało wszystkie niezbędne czy po prostu interesujące informacje;
• by dziecko mogło utrwalić zdobytą wiedzę, korzystajcie z kolorowych ilustracji, diagramów, wykresów oraz przezroczy – dowolnych naocznych pomocy. W zajęciach z małymi dziećmi, również w warunkach domowych, szczególnie skuteczne są kolorowe naklejki;
• odrabiajcie lekcje z dzieckiem twarzą w twarz. Postarajcie się nie mówić do niego, będąc w innym pokoju, gdyż dla niego ważny jest kontakt wzrokowy, powinno patrzeć wam w oczy;
• dajcie mu kolorowe pisaki i markery. Jeżeli będzie pisało różnymi kolorami, to najpewniej będzie wizualizowało napisane słowa i łatwiej je zapamięta;
• używajcie „kolorowego kodu” do jego zabawek czy innych rzeczy, na przykład zaproponujcie mu duże czerwone pudełko na wszystkie jego czerwone zabawki;
• zapewnijcie dziecku takie miejsce do nauki, gdzie będzie cisza i spokój, żeby mogło czytać i uczyć się w komfortowych warunkach.

Cóż, ile kolorów w tęczy, tyle jest sposobów uczenia się dzieci. Niezależnie od tego, czy dziecko jest doświadczonym malarzem, bo używa palców do nakładania farby, czy też uważa, że podręcznika lepiej używać jak bezzałogowego urządzenia latającego, zrozumienie tego, za pomocą jakiego zmysłu zdobywa wiedzę, jest ważnym elementem, by pomóc mu zorientować się w procesie nauczania i osiągnąć znaczne sukcesy.